Ga naar de inhoud

Overgave of te nuchter

Blog: Overgave of te nuchter
Wat is dat met nuchterheid, rationaliseren of minder op je gevoel af gaan? Daar dacht ik aan toen ik afgelopen weekend (24 t/m 27 juni 2010) bij Anthony Robbins was. Hoe kan het dat mensen die om je heen staan ik huilen uitbarsten en jij zelf niet eens iets voelt? Te kil, rationeel bijna. Ik heb me neutraal en open opgesteld. Daar kon het niet aan liggen. Toch kwam het gevoel niet. Ik weet hoe belangrijk reflectie is. En er zijn echt wel momenten dat ik me zo geïnspireerd voel dat het echt vanuit het binnenste komt. In een massa sessie naar Tony luisteren maakt mij niet emotioneel of trekt er zaken uit.
Op de vraag: “Wat zou je doen als je je familie kwijt raakt?”, kan ik alleen maar antwoorden “Opnieuw beginnen”. Nee, ratio overtreft. Natuurlijk komt er, laat ik het afkloppen, in dat geval emotie los. Ik hou echt veel van de mensen om me heen. Ze zijn me heel erg dierbaar. Tochbis mijn zaak dan doorgaan, een steen verleggen, zodat er een reden is geweest een toegevoegde waarde van jouw periode op deze aarde.
Wat het me (spiritueel) wel gebracht heeft? Dichterbij mensen staan. De reflectie geven aan enthousiastelingen, de mentor zijn die ik gemist heb in de laatste 35 jaar en af en toe nog wel mis. Het was namelijk erg cool om met diverse andere mede seminar gangers te spreken en te reflecteren. Daar heb ik mijn energie en spirit (vrij naar spiritualiteit) vandaan gehaald. Juist dat is hetgeen mij helpt op te ruimen en te schonen. Te denken aan de volgende stappen.
Overgave was er niet, toch geeft nuchter kijken naar zaken ook beweging. Zoals Anthony Robbins zegt emotion is created by motion. Ik zorg wel voor beweging.

Wat is dat met nuchterheid, rationaliseren of minder op je gevoel af gaan? Daar dacht ik aan toen ik afgelopen weekend (24 t/m 27 juni 2010) bij Anthony Robbins was. Hoe kan het dat mensen die om je heen staan in huilen uitbarsten en jij zelf niet eens iets voelt? Te kil bijna of rationeel. Ik heb me neutraal en open opgesteld. Daar kon het niet aan liggen. Toch kwam het gevoel niet. Ik weet hoe belangrijk reflectie is. En er zijn echt wel momenten dat ik me zo geïnspireerd voel dat het echt vanuit het binnenste komt. In een massa sessie naar Tony luisteren maakt mij niet emotioneel of trekt er zaken uit.

Op de vraag: “Wat zou je doen als je je familie kwijt raakt?”, kan ik alleen maar antwoorden “Opnieuw beginnen”. Nee, ratio overtreft. Natuurlijk komt er, laat ik het afkloppen, in dat geval emotie los. Ik hou echt veel van de mensen om me heen. Ze zijn me heel erg dierbaar. Toch is mijn zaak dan doorgaan, een steen verleggen, zodat er een reden is geweest een toegevoegde waarde van jouw periode in dit nu.

Wat het me (spiritueel) wel gebracht heeft? Dichter bij mensen staan. De reflectie geven aan enthousiastelingen, de mentor zijn die ik gemist heb in de laatste 35 jaar en af en toe nog wel mis. Het was namelijk erg cool om met diverse andere mede seminar gangers te spreken en te reflecteren. Daar heb ik mijn energie en spirit (vrij naar spiritualiteit) vandaan gehaald. Juist dat is hetgeen mij helpt op te ruimen en te schonen. Te denken aan de volgende stappen.

Overgave was er niet, toch geeft nuchter kijken naar zaken ook beweging. Zoals Anthony Robbins zegt emotion is created by motion. Ik zorg wel voor beweging.