Stop met coachen! Op zich is het principe van coachen mooi. Alleen er is in mijn ogen wel een essentiële voorwaarde: bewuste kennis. De kennis dient wel aanwezig te zijn anders behaal je met coachen het beoogde doel te beperkt. En nu zullen alle professionals wel het met me oneens zijn. Mooi! Laat ik je meenemen in twee concrete situaties.
Stop met coachen
Afgelopen week kreeg ik een deelnemer van een training aan de lijn. Ze vroeg of ik een interventie met haar 
wilde doen. Natuurlijk, echter heb ik wel aangegeven dat ik meer spiegel en reflecteer vanuit eigen ervaring. Dus mijn eigen mening geef. Het antwoord was simpel: “graag ik denk dat ik juist even op de rit gezet moet worden en misschien wel even een schop onder mijn achterste nodig heb”.
Nu dan kunnen we in drie sessies wel een eind komen. Want dan gaan we los. We gaan haar verhaal maken en daar hier en daar een kritische noot bij stellen. Dus scherp op de situatie in plaats van scherp op de mens. De mens is natuurlijk wel leidend hierin. Mogelijk in sommige gevallen zelfs lijdend.
Zelf gaf ze aan dat ze vaker gesprekken had gehad, echter daar in het vervolg van, niets mee kon. Anders dan dat ze nu verwacht. We zullen zien!
Start met begeleiden
De tweede situatie is een ondernemer die het liefst de mensen los laat. Eigenlijk de persoon in het diepe gooit. Althans zo ervaren de medewerkers het. Jonge mensen die een management functie hebben dien je eerst aan te leren wat leidinggeven is. Anders kun je wel delegeren, dan is het gevolg dat ze het niet doen of gedeeltelijk niet doen zoals je het zelf zou verwachten.
De ondernemer grijpt dan in en dan vinden de medewerkers dat ze beperkt worden. Een vicieuze cirkel dus. En de reden is: te snel gaan coachen zonder begeleiding een sturing bij het aanleren. Letterlijk vergeten om de stappen van situationeel leiderschap (Situational Leadership, Ken Blachard) te volgen.
Kortom: ik denk dat we gebaat zijn bij minder coachen en meer begeleiden.