Laatst sprak ik met een aantal mensen over management binnen not for profit omgevingen. En dat zie je ook terug in branche organisaties en voorzitters van verenigingen. Men wenst “geen gedoe”……dus geen verbetering, groei en glans.
Zonder gedoe, geen verbetering
Als je doet wat je deed krijg je wat je kreeg. Immers als je iets wenst te verbeteren moet er is gebeuren, anders werkt het niet. Zonder dat er herrie, reuring, dialoog of zelfs discussie ontstaat verandert er niets. En dus staat het de verbetering in de weg.
Zonder gedoe, geen groei
Als je wilt groeien doet dit pijn. Denk maar aan kleine kinderen of aan sporters die wensen te verbeteren. Beide hebben spierpijn van groei en ontwikkeling. Dus dat wensen te voorkomen omdat je geen gedoe wenst betekent eigenlijk niet willen groeien of verbeteren. Wat heb je daar aan?
Zonder gedoe, geen glans
Wrijving is de basis van glans. Geen gedoe is dus geen wrijving. Dan wil je het dus allemaal een beetje mat houden. Niet glimmend de wereld in schijnen. Met andere woorden niet trots zijn op een mooi blinkend resultaat. Geen gedoe zit er voor mij dus niet in. Want verbetering , groei en glans zijn persoonlijke richtpunten. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat organisaties die zo denken ook daadwerkelijk de wensen hebben om een steen te verleggen. Dan (ge)doe je maar wat.
Is de wens om te pappen en nat houden niet de belangrijkste reden dat we zo weinig vertrouwen in de politiek hebben? En wat is er in uw organisatie aan de hand nu er in crisis tijd weinig echt grote veranderingen (ja, het moet sneller en scherper) doorgevoerd worden? Tijd dus voor gedoe!