Een goed gesprek, kijken over je geboorteplaats vanaf de 23e verdieping met een mooi diner. De gesprekspartner kent je, jij hem en dan spreken over je drijfveer. Wat is jou drijfveer en verandert deze? Natuurlijk, de toch naar je drijfveer is het moment dat je weet wat je wilt en wie je bent. Weet je dat ooit, denk het niet. Maar het is goed af en toe te ijken wat je drijfveer is. Waar wordt je blij van?
Duidelijk werd, hardop denken in een gesprek helpt, dat mijn drijfveer is ontwikkelen. Ontwikkelen van organisaties en vooral van mensen, die zijn de basis van die organisaties. Wat is dan de reden dat je er voldoening uithaalt? De drang naar verbeteren van alles wat je ziet mogelijk wel. Niets is zoals het is het kan altijd verder uitgewerkt worden. Dan gaat het niet om geld. Nee, meer om simpelheid. Als ik denk aan de ontwikkeling van automatiseringssystemen. Gewoon simpel en voor iedere gebruiker te hanteren, dat is het uitgangspunt. Kan niet bestaat niet, dus de enen en nullen zo programmeren dat het gemak oplevert. Dat is voldoening.
Toch ook de ontwikkeling van mensen. Anders laten denken, door, met of voor. Het mentoren, misschien ooit coachen, van de mensen. Er nog meer uithalen. Net als topsport. Ook de ontwikkeling in een gesprek. Mensen die negatief tegenover het werk staan. Ja, de voldoening is dat ik die mensen anders laat denken en ook laat inzien dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hetgeen ze wensen, wat dat dan ook mag zijn. Die ontwikkeling zien is machtig mooi.
Er zit een keerzijde aan. De passie drijft je soms tot frustatie of hardheid. Een berustende houding of niet alles eruit wensen te halen, dat irriteert. In het voetbalveld, verliezen is niet erg, maar niet alles geven wel. Ook wanneer iemand makkelijk afschuift en dan laat lopen. De passie die je zelf hebt werkt dan tegen je. Je speelt op het gevoel van de andere. Goed een ontwikkeling die ik dus nog door moet maken, rekening houden dat niet iedereen altijd voor de maximale ontwikkeling gaat.
Toch snap ik ook dat als er zaken veranderen dat de wens tot ontwikkeling verandert. Denk aan het mogen krijgen van kinderen. Nee, niet uit eigen ervaring. Wel uit die van mensen om me heen. Er zijn ineens minder carriere wensen, minder groei potentieel, de focus ligt op het gezien. Slecht? Nee, want dat is ook ontwikkeling. Degene die dat veroordeelt moet bij zichzelf te raden gaan, overigens degene die vindt dat een ander ook een gezin zou moeten stichten net zo goed natuurlijk.
Gun elkaar het eigen ontwikkelingsniveau, gebied en wens.