Wanneer mensen (denken te gaan) samenwerken wordt de beschermingswal nogal eens opgeworpen. Afgelopen week mocht ik dat op drie fronten ervaren.
Allereerst een collega die in een project wil samenwerken met iemand die een goed idee heeft. Degene van het idee schermt het idee af alsof het van waarde is. Terwijl als je echt kijkt is de samenwerking van waarde, niet het idee. Immers een idee zonder uitrol blijft als een droom, gevangen in je hoofd.
Samenwerken met eigen identiteit
Daarnaast een collega ondernemer die zoekende is wat wel en niet te delen binnen het samenwerkingsverband waar we samen inzitten. Gaat het om beschermen van de eigen identiteit, de eigen zorgvuldig opgebouwde relatie en de te wensen levering van kwaliteit? Allemaal natuurlijk, want het is de combinatie van het geheel. En terecht dat het beschermd wordt. Alleen wat deel je wel en wat niet om de samenwerking verder te laten groeien?
Tot slot het uitrollen van nieuwe concepten. Soms is het interessant om een apart label in de markt te zetten. Zeker op het gebied van zaken die via Internet komen. Kijk maar naar alle zaken die meerdere bedrijven en labels hebben. We hebben dat kort geleden gedaan. Dan ontstaat, gedeeltelijk terecht, de identiteit en corporate identity discussie. Doe je dit vanuit één label of vanuit meer? Wat doe je wel en wat niet.
Delen is vermenigvuldigen
Natuurlijk is het belangrijk om aan je eigen identiteit te werken. Je reputatie is immers je visitekaartje. Je imago is je amigo. Toch blijf ik persoonlijk deze dialogen altijd mooi vinden. Ik zie ze nooit, immers als je wil vermenigvuldigen dan is delen de basis. De identiteit is meer wat je er zelf aan mee geeft.