Een organisatie leert niet, medewerkers leren.
Binnen JCI (Junior Chamber International) is het motto vaak de organisatie mag niet leren want dan kunnen de leden niet leren. Een club als Junior Chamber International is daar ook op ingericht met het “one year to lead” principe en voortdurende vernieuwing en verjonging van leden.
Toch denk ik dat het ook geldt voor medewerkers in organisaties. Als een medewerker het namelijk niet zelf ervaart dan betekent het dat deze niet precies weet hoe het echt in elkaar steekt. De pijn voelen betekent het litteken ontvangen en de ervaring met je meedragen. Zo was een medewerker van ons zeer teleurgesteld dat er een grote vis niet binnengehaald kon worden. Immers Staffable verkoopt nooit op prijs, dat hadden we in de trainingen toch al verteld? Nee, die training is mooi, maar de eerste keer dat vanwege prijs wij zelf “nee” zeggen is de medewerker toch teleurgesteld. Heb je dan iemand niet goed voorbereid. Jawel, maar pas als je ervaart hoe het is ben je bewust onbekwaam gemaakt. Een kans om op dat moment te werken aan bewust bekwaamheid.
Hoe zit dat dan in relatie met een organisatie die niet mag leren? Natuurlijk weten we allemaal wat er wel en niet mag. Toch gebeurt dit keer op keer hetzelfde. Waarom? Omdat als de organisatie zou leren: het verkopen een trucje wordt, de aandacht verslapt en de kwaliteit van dienstverlening niet verbetert. Immers door steeds situaties te blijven bespreken leren de ervaren en onervaren medewerkers het beste. Nee, laat de medewerker, zeker in de verkoop, het maar zelf ervaren. Helaas met teleurstelling en minder vaart dan zou kunnen maar aan het einde met meer resultaat en continuïteit.