Een mooi uitgangspunt: achteraf vergiffenis vragen. Tuurlijk want achteraf is makkelijk. Achteraf weet je precies wat je had moeten doen. Alleen vooraf alles goed doen, dat is veel interessanter.
Achteraf is makkelijk #fail
Wanneer we een #fail, first attempt in learning, doormaken is het achteraf vaak heel makkelijk om te bepalen wat er mis ging. Evalueren van zaken is altijd goed om te doen, alleen wat leer je ervan? En wat ga je de volgende keer anders inschatten?
Bij de overheid of in grote organisaties zie ik vaak zaken waar men achteraf verantwoordelijkheid vraagt, denk in de politiek aan de ministeriële verantwoordelijkheid. Is dat nog wel van deze tijd, in een tijd waarin verandering de enige constante is? In een tijd waar we meer dienen aan te passen en onzekerheid groter is dan ooit?
Verantwoordelijk voor leren #fail
In mijn ogen dienen mensen dan ook niet verantwoordelijk te zijn voor hetgeen ze fout doen, wel voor wat ze er van leren. Met andere woorden in hoeverre heb je van je eerste poging geleerd? Waar kun je de volgende keer in je inschatting je voordeel mee doen?
Mensen die alleen maar kijken naar de fouten of oneffenheden zullen zich met name richten op wat er in het verleden gebeurd is, dan wel anders had gemogen. Mensen die leren van hun fouten zijn meer geneigd om daadwerkelijk naar voren te kijken en echte oplossingen voor de toekomst te bieden.
De grootste blunder die ikzelf afgelopen periode heb gemaakt is om de broodnodige rust om deze blogs en overdenkingen daadwerkelijk tot me te nemen, uit te stellen. Het is er weer tijd voor. De rust is terug.
Eerder schreef ik al Mag het een foutje meer zijn of Speel je spel fout of spelfout.
Tot moment 57…….