Ooit gehoord dat een goede coach grijze haren heeft. Nu ik snap waarom. Er zijn veel mensen die zich coach noemen, maar weinig die het zijn. Hoezo zou je zeggen? Ik denk dat de gemiddelde coach meer mentor is, de kunst om door middel van vragen iemand zelf tot een inzicht te laten komen is iets anders dan vertellen hoe je het zelf zou doen of iemand een bepaalde denkwijze vertellen.
Hetzelfde overigens met een goede trainer, maar mogelijk iets minder invloedrijk, deze kan en mag niet zeggen: Nee dat klopt niet. Zeker niet als hij of zij je vraagt wat je wilt. Zo was ik bij een speech / workshop waar een zeer gerespecteerd persoon over “business spiritualiteit” sprak en oefeningen deed. Erg interessant en helder te behappen. Echter toen de leervraag kwam en er gevraagd werd op te schrijven “Ik wil leren….” waren zaken fout. Nu volgens mij kan iets dat je zelf wilt niet fout zijn. Dan zeg je als trainer: als je het zo of zo formuleert is het actiegerichter of meer actief. Maar fout, je eigen mening….nooit. Zeker niet als je het echt wilt.
Een goede coach heeft grijze haren, want als deze niet zelf de rust heeft of het einddoel ziet hoe kan hij of zijn dan iemand ergens heen bewegen? De kunst van het vragen stellen en de persoon zelf tot inzicht laten komen dat is heel erg moeilijk. Over 10 jaar ben ik misschien een goede coach. Mentoring, dat doe ik nu al, want verhalen vertellen voor het slapen gaan, graag. Maar coaching, nog veel te leren.