Verantwoordelijkheid nemen, het klinkt zo makkelijk. Neem jij je verantwoordelijkheid? Of, zoals ik vaak van jonge mensen in bedrijven hoor, ik krijg de verantwoordelijkheid niet! Het engelse woord responsibility verwoord het eigenlijk mooier. De ‘ability’ van de ‘response’ oftewel je hebt de mogelijkheid, kans of dient te reageren. Jouw reactiekracht is verantwoordelijkheid. Immers je kunt ook de verantwoordelijkheid nemen om ‘nee’ te zeggen. Ook dan heb je de verantwoordelijkheid genomen. Dus meer vanuit een idee dat je in de actie komt, je iets doet.
Drie lagen van verantwoordelijkheid
Er zijn in mijn ogen drie lagen van verantwoordelijkheid. Op het niveau van jezelf (IK), de ander (JIJ) en in de gehele samenleving (WIJ). De eerste is verantwoordelijkheid nemen voor je eigen zaken. Vaak zie ik mensen die eerst naar de ander wijzen en vergeten dat als je dat doet er één vinger naar de ander gaat en drie naar jezelf. Hierin ligt ook de verantwoordelijkheid die iemand neemt om er iets van te maken. De slachtoffer rol versus de rol om daadwerkelijk de stap te maken die je zelf wenst.
De tweede is de verantwoordelijkheid voor de ander. Hierin zie je vooral de zaken rondom kinderen naar voren komen. Als je als vader langs het voetbalveld van de 9 jarige staat te schreeuwen en te schelden, dan neem je inderdaad de verantwoordelijkheid om er te staan. Alleen je voorbeeld gedrag is daarin dan wel de keerzijde. Ook managers in bedrijven dienen vaker de verantwoordelijkheid voor de ander te nemen. Denk dus wat de ander nodig zou hebben, in plaats van hetgeen jij wenst te bereiken.
De laatste en derde laag is die van onze samenleving. We hebben de aarde in bruikleen en op welke wijze kunnen we verantwoordelijkheid nemen om daar netjes mee om te gaan. Wij dienen dat gezamenlijk te doen. Ook de corporate responsibility van bedrijven hoort in dit kader thuis.
De belangrijkste keuze is of je de mogelijkheid tot reageren wel of niet gebruikt……your responsibility.