Het is begonnen met de moeilijke beslissing die de ondernemers van Mise en Place diende te maken om te stoppen. Want je kunt veel zeggen, maar als er één bedrijf aanpassingsvermogen in het DNA heeft is het Mise en Place*. En toch diende het moedige besluit genomen te worden.
Aanpassingsvermogen (AQ) nodig
Op de zaterdag erna las ik het FD, daar stond een artikel in genaamd “Onmisbaar: aanpassingsvermogen”. Ook hebben we de laatste periode bij HetTrainingsbureau hier veel over gesproken. Daar noemen we het wendbaarheid. Een andere vorm, meer gericht op de bedrijven, waar je aanpassingsvermogen, ook wel AQ = Adaptability Quotient, op de mens zou kunnen betrekken. Alleen in de huidige wereld van organiseren zijn beide zaken sterk verweven. Laat ik ze hier combineren.
Aanpassingsvermogen voor een bedrijf komt voort uit drie aspecten :
- Een zeer flexibele structuur
- Een sterke open leercultuur
- Ondernemersgeest met significante purpose
Laten we ze maar eens nader bekijken.
Zeer flexibele structuur (AQ)
De basis van de flexibele structuur ligt in twee zaken. Enerzijds personeel en anderzijds vaste kosten. Wanneer we naar de inzet van medewerkers kijken dan is dit vaak erg vast. Tot aan 90% aan toe. Ik denk dat we naar een tijd gaan waar we tot 50%-60% vast hebben.
Het wordt opgelost door andere manieren van samenwerking. Waar het vroeger al collegiaal in- en uitlenen was denk ik dat we breder gaan kijken in het op- en afschalen.
Voorbeeld zie ik al bij bedrijven als Coolblue en PicNic als het om opschalen gaat. Mise en Place is natuurlijk het tegenovergestelde in de structuur. Alleen 90% verlies in omzet, met een zeer beperkte marge zorgt er niet voor dat je de vaste kosten kunt dekken.
Een sterke open leercultuur (AQ)
De cultuur is belangrijker dan welk ander onderdeel dan ook. Een open cultuur leidt tot een open leercultuur. Continu leren en verbeteren is de basis om wendbaarheid te onderhouden. Want die snelheid van verandering en leren heb je in een crisis situatie juist nodig.
Vaak zie ik dat men hard bezig is met de doelen en resultaten en dat de kernwaarden, die leiden tot de cultuur nauwelijks leiden tot gedrag. Dat gedrag noem ik de gewoonte binnen een onderneming. Lees meer over deze zaken in Gewoon Gewoontes.
Ondernemersgeest met significante purpose (AQ)
De purpose, je bestaansrecht, moet er toe doen. De significantie ligt in de relevantie in deze tijd. Vaak zit er een goede “why” in het verhaal van oprichten. De reden dat het bedrijf ooit door de eerste ondernemer gestart is geeft een weergave daarvan.
De purpose gaat verder dan een missie, visie, waarden of principes. Het geeft aan op welk hoger niveau het bedrijf bijdraagt aan het welzijn van anderen. Het heeft een bredere kijk en vooral een meer externe kijk.
Een goede ondernemersgeest komt daarbij kijken. Maak je keuzes, weloverwogen maar ook met een bepaalde urgentie. Laat je spiegelen, want het gaat niet om wat je weet, maar hoe snel je nieuwe zaken kunt verwerken.
Tot slot denk ik dat aanpassingsvermogen ook in mensen zit, maar daarover in een andere blog meer.
* ik spreek over Mise en Place in de tegenwoordige tijd. Enerzijds omdat het nog bestaat op het moment van schrijven, anderzijds omdat ik geloof dat het DNA, de purpose en de toekomst nog niet klaar zijn met de filosofie erachter.